Aspaldi ez dela

bailara honetan

muxarrak bizi ginen

pagoen oinetan

Pagoen oinetan

negu hotzean lo

intxaurrak ta ezkurrak

lapurretan gero.

Entzun entzun gure

dolu kantua,

azken muxarraren testamentua.

Lasai bizi ginen

egun beltz batean

bi hankako piztia

sartu zen artean

Zalaparta biziz

egin zuen lana

udazken bakar batez

biluztu harana.

Ahal zuenak ihes,

gehientsuenak hil,

geroztik Leizaranen

ni bakarrik nabil.

Entzun, entzun...

Hiltzen naizenean

esan niregatik

"basoan jaio zen ta

autobidean hil".

ENTZUN...

Ta hau hola ez bazen

sartu kalabazan,

inoiz gerta ez dadin

esan dudan gisan.